“Dierenartsen Zonder Grenzen heeft begrepen dat we de wereld niet in één keer optimaal kunnen maken, dat we actie moeten ondernemen om van onderuit een harmonie tussen de wereld en de mens te herstellen.” Ambassadeur Francis laat vandaag zijn filosofische kant spreken.
De beestenmarkt van Rugogwe
Het bezit van de gemiddelde Rwandese familie bestaat uit een lap grond, een paar kippen of konijnen, een paar geiten, eventueel wat varkens, en een of meer koeien. Het vergt wat geduld en doorzetting, maar gelukkig sterft hier niemand van de honger. Er is voedsel, het groeit op iedere bergflank.
Moestuinen en konijnen
Na het ontbijt en een vlugge groet aan onze konijnen, rijden we naar de eerste familie ergens ver weg in de bergen, naar Kabuga. Een halfuur tarmac en dan de piste op! Onderweg zien we tot onze verbazing mannen in roze hemden werken in een rijstveld. Focas, de chauffeur, bevestigt dat het gevangenen zijn die veroordeeld werden. Sommigen voor een paar jaar, anderen voor hun hele leven. Ze moeten ook gemeenschapsdienst verrichten. Bangelijk en interessant, want het blijkt te werken.
Op weg naar Butare
Onze vier konijnen zijn veilig en wel aangekomen. Ze hebben samen met ons de nacht doorgebracht in een pension in de hoofdstad Kigali. Daarna zijn we naar Butare vertrokken, waar hun nieuwe leven zal beginnen. Eenmaal aangekomen op het kantoor van Dierenartsen Zonder Grenzen kregen ze een plaatsje in de hokken die speciaal voor hen in orde gebracht zijn.
In Kigali
We denken er zo weing aan, dat we verantwoordelijk zijn voor onze daden. Alles wat we doen heeft gevolgen. Alles. De kosmos is een onmetelijke opvolging van gebeurtenissen, gewild of ongewild, bewust of onbewust en van de gevolgen ervan. De confrontatie met de genocide op de Tutsi is hard, beklemmend. Toen ik buitenkwam uit het Kigali Genocide Memorial Center had ik het moeilijk om te praten, het eerste half uur.
D-Day: we zijn vertrokken!
De reis liep van een leien dakje. Heel de ploeg van Dierenartsen Zonder Grenzen is deze avond in Kigali aangekomen: Josti en Fien, die op de hoofzetel in Brussel werken, Arnaud die ons vergezelt met al zijn indrukwekkende foto- en cameramateriaal, Francis en ik die uitgekozen werden als ambassadeurs.
Met twee konijnen zit je al vlug aan een miljoen nazaten
Gisteren vier konijnen ingescheept. Ze zaten in grote houten kisten met daarin een laagje stro, een gaas aan de voorkant waardoor ze kunnen kijken en eet- en drinkbakjes. We doen de deksels omhoog en daar zien we vier reuzen van konijnen, flink uit de kuiten gewassen beesten. Een van hen kreeg de rare naam Pluisje, welnu voor mijn ogen zit hier een stevige Pluis!
Schenk een geit voor Moederdag
Zondag 11 mei vieren we Moederdag. Vele kinderen zullen hun mama een cadeautje geven. Een welverdiend geschenk voor hun immense inzet, dag in, dag uit. Weinig inspiratie? Schenk in naam van je mama een geit aan een moeder in Rwanda. Want ook zij verdient een mooie toekomst.
Volg de reis van onze ambassadeurs op de voet
Over twee dagen vertrekken onze ambassadeurs Francis De Beir en Carole Meersschaert naar Rwanda. Ze houden een blog bij, zodat je hun reis op de voet kunt volgen.
2014 in het teken van de familiale landbouw
2014 is het internationale jaar van de familiale landbouw. Het doel? Meer aandacht voor het belang van de familiale landbouw en veeteelt. En een beleid afdwingen dat er beter op afgestemd is. Maar wat is dat nu precies, familiale landbouw?