Op zaterdag 28 juni vieren we de derde verjaardag van het uitroeien van runderpest. Op 28 juni 2011 verklaarde de internationale gemeenschap de wereld officieel vrij van runderpest. De besmettelijke virusziekte kwam toen al enkele jaren niet meer voor.
Wereldmelkdag: zit het snor met onze melk?
Zit het wel snor met onze melk? Deze vraag stelden we op Wereldmelk, 1 juni 2014. Manneken Pis, verkleed als Afrikaanse veehouder, plaste melk en promootte zo het belang van duurzame en eerlijke melk.
Nieuws uit Rwanda: Kalina en Pluisje weer gezond
Martin, onze programmaverantwoordelijke in Rwanda, stuurde ons vandaag een mailtje met een update over Pluisje en Kalina. De konijnen hadden wat moeite met de aanpassing van hun voer, maar een snelle interventie zorgde ervoor dat ze snel weer de oude waren.
Bolleke vet
Deze radiospot van Dierenartsen Zonder Grenzen wil een duurzame vleesconsumptie promoten. In de spot vraagt Dierenartsen Zonder Grenzen aan de Belgische consument om minder maar beter en lokaal vlees te eten. En zo meer aandacht te geven aan duurzame productie.
Waarom kiezen voor duurzaam en minder vlees?
Heb jij onze radiospot van ‘Bolleke vet’ gehoord? De laatste week van mei kon je hem horen op alle vrt-radiokanalen. In de spot vraagt Dierenartsen Zonder Grenzen aan de Belgische consument om minder vlees te eten en meer aandacht te geven aan duurzame productie. Lees hier waarom en hoe.
Zit het snor met onze melk?
Op 1 juni is het Wereldmelkdag. Manneken Pis plast die dag melk. Op deze manier vraagt Dierenartsen Zonder Grenzen aandacht voor het belang van melk en voor de uitdagingen waarmee Belgische en Afrikaanse veehouders geconfronteerd worden. We stellen ons de vraag: zit het snor met onze melk?
Ambassadeurs in Rwanda
Onze ambassadeurs Carole Meersschaert en Francis De Beir bezochten in mei 2014 Rwanda. Ze bouwden onder andere een zuinige oven en legden een moestuin aan. Ze namen ook vier Californiakonijnen mee uit België om het lokale ras te versterken.
Nog één keer slapen… en dan naar huis
Het was een drukke dag, met die veeartsen, die koeien, die verhalen, en het is vier uur geworden. We hebben nog niets gegeten. We stoppen aan een van die vele cafeetjes langs de weg, waarvan ze zeggen dat ze er goede brochettes van geitenvlees serveren, een Rwandese specialiteit die we tot nu nog niet konden proeven. We bestellen ook een glas bier, want we hebben dorst. De brochettes zijn heerlijk, en het biertje is een reuzefles van 75 cl! Dan is dat een groot pintje voor de grote dorst.
Veeartsen aan het werk
Félicien is een veearts die in 2001 afstudeerde. Hij heeft een kantoor in een dorpje, alwaar de boeren van de streek hem komen opzoeken voor raad en daad. Per maand voert hij een tweetal keizersnedes op koeien uit, wat hem een aardige stuiver oplevert: 50 euro per operatie. De boer betaalt dat liever dan een koe en een kalf en de melkproductie te verliezen. Maar de meeste kalveren worden op natuurlijke wijze geboren.
Brandhout en zuinige ovens bouwen
We zijn voor de zon opgestaan en rijden gezwind van Kibuye (aan het prachtige vredige Kivumeer) terug naar Butare. De asfaltweg is nieuw en uitstekend. We vernemen dat hij door Chinezen is aangelegd. Waarom leggen de Chinezen hier wegen aan? Kunnen ze dat niet zelf? Hebben ze geen ingenieurs? Geen machines? Geen materiaal? Wat hebben ze aan de Chinezen betaald? Niemand in de wagen die deze vragen kan beantwoorden. We rijden over een vraagteken van 250 kilometer lang. Mille collines is tevens mille virages!