Geen kans om lekker lui te zijn op deze zondag. We vertrekken al om 6:30 om op tijd te zijn voor ons bezoek aan de kraal. Dit is een plaats waar (enkel mannelijke) herders van verschillende dorpen ’s nachts verzamelen om het vee te laten rusten.

Op zaterdagmorgen worden we overgeleverd aan de goede zorgen van Charles. Hij kent Karamoja op z’n duimpje en heeft vele verhalen voor ons!

De nogal lawaaierige kamers zorgen ervoor dat ik wakker wordt van Aude’s wekker in de kamer naast mij. Het is nog vroeg dus het duurt eventjes voor ik uit bed geraak, het was een lange onrustige nacht en ik was pas tegen de ochtend diep in slaap gevallen. Ondanks het vroege uur gaan we toch flink ontbijten. Met een lege maag naar de slachtplaats gaan is namelijk echt geen goed idee!

Vandaag kunnen we opnieuw rustig opstaan en ontbijten voor we vertrekken richting Moroto. Het heeft de hele nacht zwaar geregend dus Tuwa en Emmanuel verwachten een moeilijke tocht.

Vandaag een iets rustigere (toeristische) dag voor de boeg, dus we mogen een beetje langer slapen. Om half acht rol ik mijn eenzame bedje uit om te ontdekken dat we ons in een prachtige omgeving bevinden én dat het zalig weer is.

Net voordat Stromae me op formidabele wijze wil wekken, ontwaak ik zelf al een beetje. Er zit namelijk een grote vogel op irritante wijze een duif te imiteren vlak aan mijn raam. Gelukkig laat ik het niet aan mijn hart komen, ik moest toch opstaan dus het heeft geen zin om te zuchten.

Dierenarts Inge Jansen heeft de laatste Koop een geit-wedstrijd gewonnen. Ze vertrekt naar Oeganda, samen met dierenarts Elisa Scohy, en vertelt ons hier haar eerste indrukken op Afrikaanse bodem.