Vandaag opgestaan met regen. De straten van Kampala lijken wel een rivier. Geen nood want wij zitten de ganse dag binnen voor het Scientific Symposium and Annual General Meeting van de Uganda Veterinary Association. We zijn hier eregasten en krijgen een prominente plaats vooraan.
Bezoek aan honden- en kattenasiel in Kampala
We hadden nog niet helemaal de rit van gisteren verteerd toen alweer om 6u de wekker afging voor alweer een nieuwe dag in dit mooie land. Ik dacht nog even: gisteren passeerden we Jinja zonder veel poespas. Wetende dat vele illustere ontdekkingsreizigers in de 19de eeuw hun leven hebben gewaagd om deze plaats te bereiken, zegt toch wel iets. Het is namelijk de belangrijkste bron van de Nijl die hier ontspringt vanuit Lake Victoria en 6500 km verder noordwaarts in de Middellandse Zee uitmondt. Stemt tot nadenken…
“Een prachtig staaltje van improvisatie en werklust”
Om 6u deze morgen werd de start gegeven van onze terugrit van Moroto naar Kampala. Het zou een rit van zo’n tien uren worden, volgens onze planning. Enkele kilometers voorbij Namaru, de woonplaats van Emmanuel, onze lokale dierenarts, stopt onze chauffeur plots rechts van de baan. Lekke band? Bij inspectie was de diagnose: bladveer rechts achteraan gebroken. “Dit gaat minstens 2u duren”, zegt Emmanuel.
Voedselveiligheid in Moroto: van slachthuis tot labo
Wat beloofde een kalme dag te worden werd een boeiende en leerrijke uitwisseling van wetenschap en cultuur. De dag begon om 6u met een bezoek aan het plaatselijke slachthuis in Moroto. Alles wat we in België meegemaakt hebben in de slachthuizen en vleesbedrijven werd al direct in vraag gesteld.
Op zoek naar een kraal: confrontatie met primitieve leefwijze
De dag begint vroeg vandaag. Om 5 uur in de morgen staan we fris en monter klaar om de wilde natuur in te trekken op zoek naar een typische ‘kraal’. Een kraal, of wat het althans in deze streek voorstelt, is een tijdelijke en natuurlijke omheining en huisvesting voor de runderen en geiten van de rondtrekkende veehouders in Karamoja.
“Onze bewondering voor pastoralisme groeit met de dag”
Na de prachtige tocht gisteren in de heuvelachtige streek rond Moroto en het bijwonen van een kuddeontworming, het sprayen tegen ectoparasieten en een plaatselijke bijscholing van lokale veeboeren uit Karamoja, komen we vandaag nog meer in contact met het Karimojongvolk zelf.
Vee behandelen tegen wormen, schurft en teken
Er zijn zo van die dagen die je bijblijven voor lang: wel dit is er zo één. In positieve zin uiteraard. Eerst en vooral is er het kader: dit landschap rond Moroto is van een adembenemende schoonheid: een berglandschap ongerept zoals je ze in Europa niet meer tegenkomt en dit ondanks de regen waarin we deze morgen wakker werden. Die regen en daarna het doorkomen van de zon maakten het nog impressionanter!!
Een lange reisdag met vernieuwd enthousiasme
Het heeft wat voeten in de aarde gehad: terreurdreiging alom, Parijs, Brussel, Bamako. Het lijkt wel of de ganse wereld collectief gek wordt en in een angstpsychose geraakt.De reis naar Niger wordt op vrijdagavond geannuleerd op vraag van onze Nigerese collega’s die het zaakje niet meer vertrouwen. Waarschijnlijk en zeker een goede beslissing.
Klimaatverandering in niemandsland: Oost-Afrikaanse partnerorganisaties getuigen
Op 28 november, aan de vooravond van de VN-Klimaattop die op 30 november van start gaat in Parijs, organiseert Dierenartsen Zonder Grenzen een speeddate in Gent met organisaties uit Kenia, Tanzania, Ethiopië en Oeganda. Zij zullen getuigen over de impact van de klimaatverandering op hun lokale gemeenschappen. Dierenartsen Zonder Grenzen roept de beleidsmakers en onderhandelaars van de Klimaattop op om voldoende financiering te voorzien voor duurzame ontwikkeling wereldwijd, zodat het Zuiden zich kan wapenen tegen de klimaatverandering.
Van wanhoop naar hoop, van Niger naar Oeganda
Vrijdagochtend hoor ik mijn collega bellen met onze landendirecteur in Mali. Ze komt bezorgd ons bureau binnen: “Er is een gijzeling aan de gang in Bamako!” Ah, Mali, zucht ik. Begin dit jaar was er in dat land nog een aanslag op een restaurant waar veel blanken kwamen. De rust lijkt er maar niet terug te keren. Voor Niger maakt het niet veel uit, dacht ik toen. Aude en ik waren de laatste voorbereidingen aan het treffen voor de uitwisselingsreis van dierenartsen naar Niger, die we zouden begeleiden.