Op zoek naar een kraal: confrontatie met primitieve leefwijze

Blog, Nieuwsberichten

Deze kraals worden ergens in een beschutte plaats aangelegd, waar ’s avonds het vee door de jonge mannen, na een lange dag rondtrekken op zoek naar groen gras, wordt bijeen gedreven. In deze kraal worden de koeien gemolken ’s morgens en ’s avonds. De vrouwen en kleine kinderen blijven de ganse dag in de kraal om o.a. boter te maken en het eten klaar te maken tegen dat de mannen thuiskomen.

De kraal die we bezoeken is prachtig maar we verbazen ons wel over de erg primitieve manier van leven, waarbij de mensen hier nog steeds in traditionele klederdracht rondlopen. Een trouwens ook opvallende machocultuur waarbij vooral de vrouwen hard werken en soms lasten van 50 kg en meer op hun hoofd torsen over verschillende kilometers. De mannen zelf, vooral dan de iets oudere mannen, lijken niet veel te doen behalve met elkaar palaveren. Bovendien is polygamie hier nog steeds schering en inslag. Onze vrouwelijke ambassadeurs waren alvast voorwerp tot discussie en tot huwelijksaanzoeken. Meerdere koeien werden voor hen geboden, maar het bleek blijkbaar niet genoeg om toe te happen…

kraal6De confrontatie met deze erg primitieve leefwijze stemt tot nadenken. Ook al lijkt deze leefwijze primitief, ze staat wel enorm dicht bij de natuur waarbij alles wat voorhanden is gebruikt wordt. Ook het animistische geloof is hier nog sterk aan de orde. Beslissingen van de stam worden bepaald door ziener-tovenaars die aan de hand van droombeelden voorspellingen maken die op zijn beurt door weer andere mannen, begiftigd met de gave om ingewanden van dode dieren te ‘lezen’, geconcretiseerd worden in te nemen acties. Dat dit nog bestaat in deze primitieve vorm in 2015 lijkt voor ons erg anachronistisch. Toch is het hier realiteit, al stellen we ons de vraag of deze leefwijze nog haalbaar blijft en of deze mensen zich ook niet noodgedwongen zullen moeten aanpassen en compromissen aangaan willen ze in de toekomst overleven. Stof tot nadenken.

Het antwoord op de vraag welk landbouwmodel voor de Karamojastreek nu het meest geschikt is, leek gisteren eenvoudiger te beantwoorden dan vandaag. Wat we wel beseffen is dat het antwoord vrij complex zal worden. We keren terug om onze hersenen wat rust te gunnen en onze lichaamsspieren het wat te laten overnemen, het is tenslotte zondag. Wat volgt is een schitterende bergwandeling in deze paradijselijke streek. De landschappen en vergezichten die we tegenkomen zijn adembenemend. Op het verste punt rusten we even aan een spectaculaire waterval waar we ons wat verfrissen. Winston Churchill noemde Oeganda indertijd de parel van Afrika. Dit schouwspel overziend heeft hij zeker geen ongelijk gehad.

Na een verfrissing en een welkome maaltijd in het hotel bezoeken we een lokale imker en mogen er zijn lekkere honing proeven. Dominique, onze eigen imker-dierenarts, is uiteraard super geïnteresseerd en mag samen met de lokale imker enkele korven openen en inspecteren. Bij het openen van een tweede korf kwam het bijenvolkje iets te enthousiast naar buiten en zorgde voor hilariteit en enkele bijensteken bij de omstaanders. Best wel agressief die Afrikaanse bijen… Kortom, alweer een dag die de annalen haalt en ons allen zal bijblijven.

Koen De Bleecker