Op 7 mei vertrekken onze twee kersverse ambassadeurs naar Rwanda. Ze zullen er met eigen ogen zien hoe de kleinschalige veeteelt het leven van kansarme families ingrijpend verandert. En ze zullen, samen met onze lokale medewerkers, ook zelf de handen uit de mouwen steken. Voor ze vertrekken, nemen ze nog even de tijd om stil te staan bij het grotere plaatje.

Francis: “Bijna klaar voor vertrek”

“Het is 5 mei, de afreisdatum nadert… Tijd om de valies te maken. Zoals altijd met gemengde gevoelens, want we weten dat één derde van de wereldbevolking in de miserie zit en we weten hoe dat komt. Spinoza schreef dat er maar drie drijfveren zijn die de mens voortduwen: geld, eer en lust. En het zijn precies die zelfde drijfveren die andere mensen doen afzien, wanneer de uitwerking van die drie doelen ten koste van andere mensen gaat.

Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor onze daden en dat alles wat we doen, gevolgen heeft. Dus ook de stappen in de goede richting hebben gevolgen. En het werk dat Dierenartsen Zonder Grenzen verricht, is bijzonder en met goede gevolgen. Ik wil het zien, met mijn eigen ogen, en ik wil u er meer over vertellen in de komende dagen.”

Francis De Beir

Carole: “Ga ik mezelf nuttig kunnen maken?”

“Hoe bereid je je voor op een reis als deze? Ik maak me op dit moment geen zorgen over de bagage of over mijn visum, maar wel over de rol die we kunnen spelen, de bijdrage die we kunnen leveren aan Dierenartsen Zonder Grenzen en via hen, aan de mensen in Afrika. Want we vertrekken niet op reis zoals je vertrekt op safari in Kenia of Tanzania.

Over Tanzania gesproken, het is het land waarin ik mijn eerste stappen op het Afrikaanse continent zette. Vier keer ben ik op missie geweest voor een NGO waar we het laboratorium ondersteunden van het ziekenhuis in Peramiho, een klein dorpje in het zuiden van Tanzania. Vlak voor elke missie was er dezelfde bezorgdheid, en die is er ook vandaag: ga ik mezelf nuttig kunnen maken? Wat kan ik doen? Hoe kan ik bijdragen aan een betere wereld? Want daar draait het uiteindelijk om.

Tijdens mijn bezoekjes aan het kantoor van Dierenartsen Zonder Grenzen was ik blij om te zien hoe de ngo zich inzet voor mens, dier en milieu. Ze zijn ‘discreet’ in Afrika aanwezig, want de organisatie kiest ervoor om te werken met lokale partners die de projecten in handen nemen. Op die manier garanderen ze dat de tradities en cultuur gerespecteerd worden.

Wist je trouwens dat Dierenartsen Zonder Grenzen niet alleen projecten heeft in het Zuiden, in Afrika, maar ook in het Noorden? We kunnen alleen spreken van duurzame ontwikkeling als we de bevolking hier bij ons bewust maken van de rol die wij zelf spelen in de wereldwijde problematiek van ondervoeding en honger, en de rol die we kunnen spelen in onderzoek en het zorgen voor oplossingen.”

Carole Meersschaert

Ook Kalina en Pluisje reizen mee

Samen met onze ambassadeurs reizen ook enkele konijnen naar Rwanda. Dankzij een wedstrijd die we via Permesso lanceerden, kregen twee van hen een naam: Kalina en Pluisje. Zij worden in het lokale kweekprogramma opgenomen, om de bloedlijn te verbeteren. Hun nakomelingen zal Dierenartsen Zonder Grenzen kruisen met het lokale konijnenras en uitdelen aan de kansarme gezinnen. Met die sterke en gezonde konijnen kunnen de gezinnen zelf een kleinveeactiviteit opzetten en zich uit de armoede werken.

Morgen wuiven we onze twee kleine helden uit, voor ze naar Rwanda vertrekken. Onze ambassadeurs zullen hen in Rwanda begroeten en hen naar hun nieuwe thuis brengen: bij dierenarts Jean-Claude, in Butare. Ook hun reis kan je dus op de voet volgen.