De melkweg

Blog, Nieuwsberichten

Eerste stop: de kleinschalige, familiale veehouderij. Parelhoenen en geiten begroeten ons bij aankomst terwijl de veehouder en zijn runderen (Zebu) op de achtergrond blijven. We mogen niet te dicht komen, willen we de dieren niet laten schrikken. De familie heeft, net als andere deelnemers van het project, materiaal gekregen om op een hygiënische manier te melken (waaronder een inox emmer en een zeef). Enkel als de kalveren blijven zuigen, geven de dieren melk. En dat neemt de veehouder letterlijk; ook dieren van wellicht een jaar oud zijn nog niet gespeend. Een werkpuntje om een hogere productie te bekomen, dat opgenomen is in het project. Want advisering hoort er immers ook bij.

De veehouder lijkt op hete kolen te zitten. Hij is namelijk niet enkel veehouder, hij is ook melkophaler. Geen ‘Rijdende MelkOntvangst’ of RMO zoals we het in Vlaanderen noemen, hij doet het te voet. Maar liefst 15 andere veehouders behoren tot zijn ronde en hij moet op tijd bij zijn leveraars zijn. De melk wordt in bidons gegoten en naar het ‘centre de collecte’ gebracht. 

Kwaliteit wordt getest

Naast ons gezelschap druppelt ook een tiental melkophalers binnen in het melkverzamelcentrum. De meeste met de motor, sommigen te voet. Elk hebben ze op 15 tot zelfs 60 adressen melk opgehaald in een straal van 25 kilometer van het verzamelcentrum.

Tot mijn verbazing wordt de melk ook getest. Per bidon aangeleverde melk wordt de kwaliteit (zuurtegraad) getest met een cresoltest en er wordt gecontroleerd of er geen waterbijmenging is met een lactodensimeter. Melk van te lage kwaliteit wordt onherroepelijk teruggestuurd. Gelukkig is dat vandaag niet nodig. Mijn controle met een CMT-test die ik meehad uit België bevestigt dat ook de uiergezondheid van de koeien aanvaardbaar is.  En wat zijn ze daar trots op.

Jammer genoeg verwerkt er maar één zuivelfabriekje in de buurt lokaal geproduceerde melk. De (weinige) andere importeren poedermelk vanuit Europa… De vraag naar melk is bovendien beperkt waardoor het weinige dat per veehouder geproduceerd wordt, niet eens het hele jaar door verwerkt kan worden. Opwaardering van melk als voedingsmiddel is hier blijkbaar nodig…

Karlien Supré