Voedselveiligheid in Moroto: van slachthuis tot labo

Blog, Nieuwsberichten

Er werden drie runderen en tien geiten geslacht. Het was een kleurrijk schouwspel waar zowel mannen als vrouwen aan deelnamen. De rails waar de karkassen aan hangen waren “tijdelijk” buiten gebruik. Daardoor gebeurde alles op de grond met contaminatie in de ergste graad. De plaatselijke keurder deed zijn best om alles aanvaardbaar te houden. Zijn werk bestond erin om een staal te nemen van een stukje spierweefsel rond het oor. Direct nadien werd het dier gestempeld. Onderzoek op babesiose, anaplasmose en tick born disease zou later gebeuren in een plaatselijk labo. Een half uur later was het dier in halve karkassen verdeeld en op weg naar de plaatselijke handel. De voedselveiligheid is er gegarandeerd; door de directe consumptie en het braden van het vlees is snelkoeling, frigo en diepvries niet nodig – wat trouwens ook niet voorhanden is.

slachthuis1Veemarkt

Daarna volgde een geleid bezoek met de lokale dierenarts van Dierenartsen Zonder Grenzen aan de veemarkt van Moroto. Op een ruimte van een hectare was een enorme activiteit aan de gang. Vele loten runderen, geiten, kalveren, kippen en ingevoerde ezels uit het nabije – 4 dagreizen – Kenia werden al dan niet van eigenaar gewisseld. De miljoenen shillings (100 euro is 320.000 shilling) vlogen in het rond. Ook kon je er fietsen laten herstellen, gsm’s kopen of oxytetracycline, tylosine of ivermectine kopen zonder uw bedrijfsdierenarts.

Laboratorium

Ondertussen werd het tijd voor bezoek aan de plaatselijke PCE. Deze bestrijkt heel Karamoja, een gebied met de grootte van België in het noordoosten van Oeganda. Er waren een tiental dierenartsen, publiek en privé, aanwezig.

In de inleiding hoorden we al dat er onvoldoende fondsen voor voedselveiligheid beschikbaar waren.

De eerste twee sprekers waren onze Waalse collega Dominique met een uiteenzetting over sneltesten in de praktijk en Koen De Bleecker, Vlaamse dierenarts van DGZ met een gesmaakte voorstelling over dierenziektenbestrijding in België en hypothesen om dit hier in Oeganda te kunnen toepassen. De heikele punten hier zijn identificatie, registratie en politieke onwil in Oeganda.

Daarna volgde een presentatie over KLDF, Karamoja Livestock Development Forum. Dit is een forum van dierenartsen in Karamoja om de organisatie van de ziektenbestrijding te ontwikkelen. Dit behelst dierengezondheid, productie en onderzoek naar vb. brucellose, hydatiosis, leishmaniosis en trypanosomiosis.

slachthuis6Een volgende voordracht ging over ’transboundary zoonotic diseases’, langs de grens met Kenia en Oeganda. Het behelst een groep ziekten: brucellose, boviene tuberculose, echinococcose, fasciolasis, leishmaniosis, trypanosomiosis, Rift Valley Fever, rabiës, tungiasis en filariasis.

Deze voordracht deed Koen op het idee komen dat dierenartsen zorgen voor de mensheid: “Een dokter redt mensenlevens, een dierenarts redt de mensheid.” Ook een slogan die Dierenartsen Zonder Grenzen gebruikt om ‘one health’ te promoten.

Een voorstelling van het plaatselijk labo bracht ook de nood aan subsidies aan het licht.

Dan volgde nog een presentatie over hydatiosis, echinococcose granulosis, een opkomende ziekte, vooral waar honden en schapen worden gehouden.

Als besluit konden we stellen dat wij beiden van elkaar kunnen leren en dat informatieuitwisseling moet overwogen worden.

Paul Lobeau